BABAMIN KURABİYELERİ..

Tam sekiz sene önceydi. Final dönemi yaklaşıyordu, çok korktuğum Maliyet Muhasebesi dersine hazırlanıyordum. O sıra gözüm pek başka şeyi görmüyordu. Sonra , okul sonrası bir gün arkadaşlarım beni apar topar hazırlayıp teyzemlerle birlikte İstanbul otobüsüne bindirdiler. Hepsi nedense pek bir neşeliydi, bana moral vermeye çalışıyorlar , hemen geri dönmemi beklediklerini söylüyorlardı.

Otobüse teyzemlerle birlikte bindik, sessizlik içerisinde İstanbul'a geldik. Kapıyı çaldık, Halam açtı.. Annem arka fondan ağlayarak geçti..

Birşeylerin olduğunu biliyordum ama insan yakıştıramıyordu. Bir önce ki gelişimde babamı en son yatağının üzerinde bana el sallarken bırakmıştım. O gece otobüse binerken içimdeki bir ses "onu bu gece son defa göreceksin" demişti. Peki sonra ne oldu, içimdeki ses haklı çıktı. Artık içimdeki sesin tekrar konuşmasından çok korkuyorum.

İnsan her dönem aynı modda, mutlulukta,istekte olamayabiliyor, lütfen bana kızmayın. Dün babam için annemin isteğiyle bu kurabiyeleri hazırladım. Üzerinde benim babamla çekilmiş olan çok sevdiğim çocukluk fotoğrafım var.. İnsan içinde başka şeyler yaşatırken, dışından çok farklı gözükebiliyor. Annem dün, " kurabiyelerden bir tane hatıra aldın mı " diye sorduğunda "Hayır" diyebildim sadace..

Maliyet Muhasebesi dersine mi ne oldu ? Herkes üniversiteden izin al, Finallere girme Bütünlemelere girersin dedi. Çok güçlü bir yapım yoktur ama finallere girmeyi tercih ettim ve Maliyet Muhasebesinden Finalde geçtim.. bilmiyorum belki normal bir durumda Bütünlemesine kalabilirdim..

Fotoğraflı kurabiye yapımı için..

Herkese sevgilerimle..